نهضت ِ ستـــآره ای
يك وقت هايي پنجره هم دل آدم را وا نمي كند .
يك وقت هايي هر چي نفس عميق مي كشيم باز هم ريه هايمان وا نمي شود .
يك وقت هايي دندان هم مي گيريم اين گره هاي كور كور را، باز هم اين گره ها وا نمي شود.
يك وقت هايي توي خودمان بقچه مي شويم ، كسي هم نيست كه ما را وا كند.
ما غنچه هايي هستيم كه به نسيم عنايت تو وا مي شويم.
ما را وا كن.
وا كن ما را.
وقتي آدم انتظار چيزي را مي كشد ، زمان برايش به سختي مي گذرد .
اين روزها من سخت منتظرم ...
گرچه ناآرامي و فراق مرا اذيت مي كند اما آن حس خوشايند را دوست دارم
و مي دانم كه بعدها دلم برايش تنگ خواهد شد ...
نظرات شما عزیزان: